सशस्त्र द्धन्द्ध र पाल्पा
सशस्त्र द्धन्द्ध शुरुवात भएको करिव ५/६ वर्षपछि पाल्पा जिल्ला मा पनि यसको प्रभाव देखिन थाल्यो । माओवादीले मित्याल गाविस भवनलाई ध्व्स्त पारेपछि आफ्नो गतिविधिमा तिव्रता दिन थाल्यो । यसै गरि सुरक्षाकर्मीले माओवादीका जिल्ला जनसरकार प्रमुख केवल गाहामगरलाई २०५८ पुस ४ गते गोलि हानि हत्या गरे भने सोहि स्थानकै मानबहादुर गाहा मगरलाई २०५८ फागुन ३ गते हत्या गरे । सशस्त्र द्दन्द्दका क्रममा सुरक्षाकर्मीको गोलि लागेर र बिष्फोटनमा परेर पाल्पाका १३ बालवालिकाले ज्यान गुमाए। माओवादीले निजि विध्यालय बन्द गर्न वारम्वार धम्की दिईरहे भने सरकारी बिध्यालय माथी आम हड्ताल घोषणा गरी पठनपाठन अबरुद्ध पारियो । सरकारी काम कारबाही निष्प्रभावी रहे ।ग्रामिण तहमारहेका सुरक्षा चौकीहरु जिल्ला प्रहरी कार्यालयमा केन्द्रित गरिए । बिकासका गतिबिधी ठप्प भए । गाऊ बिकास समितिका कार्यालयहरु बन्द भए । गाऊ परिषद हुन सकेन र भएका परिषद पनि जिल्लामा कागजीरुपमा मात्र मिलाईयो ।माओबादीको धम्की र त्रासका कारण गा.बि.स.सचिवहरु गाऊ छोडी सदरमुकाम तानसेन बस्दा स्थानिय बासिनदाले पाएका असुबिधा बर्णन गरी साध्य छैन । राज्यको तर्फबाट सुराकीको आरोपमा बिनाकारण ब्यक्ति हरु गिरफतार गर्ने , थुन्ने र यातना दिने काम भयो । सर्वसाधरण बाटोमा हिड्दा पनि बिनाकारण सुरक्षाकर्मी तथा माओवादीको गोलि ,कुटाई तथा यातना भोग्न बाध्य हुनुपर्यो । आफ्नो पकट क्षेत्रमा राज्य तथा माओवादी को दादागिरी द्धन्द्ध अवधिभर ब्यापक रह्यो ।
सशस्त्र द्धन्द्धमा ज्यान गुमाएका झडेवा बासी नागरिकहरु:
नाम थर
|
ठेगाना
|
घटना मिति
|
घटना स्थल
|
कुश बहादुर गैरे
|
झडेवा ८, पाल्पा
|
२०५९ बैसाख १२
|
भुवनपोखरी पाल्पा
|
रवि कुमार थापा
|
झडेवा ६, पाल्पा
|
२०५९ असार १
|
आफ्नै घर
|
मोहन ओझा
|
झडेवा १, पाल्पा
|
२०६१ कार्तिक २५
|
नवलपुर नवलपरासी
|
|